Tag: Proclamatie

De feestrede van de proclamatieviering werd gegeven door Karin Vandenabeele, voormalig opleidingscoördinator en docent van het graduaat Informatiebeheer en haar voorloper, de Bibliotheekschool.

Hieronder vind je de integrale neerslag:

Beste studenten, supporters van de studenten, beste collega’s, 

Blij jullie hier allemaal te zien op deze leukste dag van het hele academiejaar, de plechtige proclamatie van de klas van 2021-22. 

Toen Jan vroeg of ik jullie vanavond op deze manier mee wou uitzwaaien, heb ik meteen ja gezegd. Normaal valt deze eer te beurt aan fris-gepensioneerden -daarvoor is het nog een beetje te vroeg- maar sinds 1 september ben ik niet meer verbonden aan het graduaat informatiebeheer en werk ik alleen nog in een van de arteveldemediatheken, en dat was blijkbaar ook goed. 

34 jaar (nu voel ik me pas oud!) ben ik verbonden geweest aan het graduaat informatiebeheer en de voorlopers ervan, eerst drie jaar als student, daarna als medewerker. In al die jaren heb ik de opleiding zeer grondig zien veranderen. Als student had ik vakken als -hou je vast- materiaalkennis, politieke kaart, zelfs filosofie en psychologie. We hadden niet eens een eigen computerklas maar moesten uitwijken naar een andere locatie voor onze eerste stapjes in de wondere ict-wereld. Op het secretariaat hadden we begin jaren 90 1 pc die we om de beurt konden gebruiken met de verschillende opleidingen. Wél hadden we een elektronische typemachine, met een piepklein geheugen zodat je typfouten toch al kon verbeteren vooraleer ze op papier stonden. Er kon zelfs A3-papier in, elk diploma werd gewoon eigenhandig getypt.  

Dat waren nogal eens tijden..  

We zagen een driejarige opleiding in avondonderwijs voorbij komen, daarna een vierjarige, een modulaire in een semestersysteem met dagonderwijs, weer een driejarige maar met oneindig veel trajectmogelijkheden, om uiteindelijk te komen waar we nu staan: een graduaatsopleiding die duidelijk deel uitmaakt van het Vlaamse hoger onderwijslandschap, in de schoot van de Arteveldehogeschool. 

Filosofie maakte plaats voor gegevensbankondervraging. De fiches met manueel gemaakte titelbeschrijvingen (punt spatie streep spatie tussen de velden, ik kan het nog dromen) werden nationaal gebruikte bibliotheeksystemen. Archiefwerk en alle hybride deelsectoren ertussen, kregen de plaats die ze verdienen. 

Maar in de kern is het altijd dezelfde opleiding gebleven. 

Met focus op de praktijk, dienstverlening, teamwerk en projecten die de gebruiker, de klant centraal stellen. Of dat nu een klas kleuters is en hun juf die de wereld van verhalen en voorlezen komen ontdekken, of die student die dat ene artikel nodig heeft om zijn bachelorproef weer op de rails te zetten, of de redacteur van een krant op zoek naar historisch correcte informatie (zeker in deze tijden van oorlog en polarisatie is het goed om te beseffen waar we vandaan komen). Het is of wordt jullie job om hier bemiddelaar te zijn, om die berg aan feiten of iets minder duidelijke feiten, om die onoverzichtelijke overload aan informatie te ordenen, te structureren en aan te bieden in welke vorm dan ook, maar steeds zo dat jouw klant ermee verder kan. De wereld een beetje mediawijzer en meer informatiegeletterd maken, de mooiste job die er is. 

Jullie hebben het diploma van de opleiding graduaat informatiebeheer op zak! 

Is een graduaat makkelijker dan een bacheloropleiding, zoals je wel eens hoort? Jullie weten wel beter! Het is niet makkelijker, het is anders. Er zitten geen zware theoretische pakketten zoals logica, sociologie of literatuurgeschiedenis in het curriculum, maar vanaf dag 1 veel praktijk, beroepspraktijk, studiebezoeken, werkplekleren… Docenten die vaak nog met 1 of zelfs 2 benen in de praktijk staan nemen jullie op sleeptouw. Velen onder jullie combineerden de opleiding met tal van andere bezigheden en engagementen, zelfs met een gezin of werk. Dat er verdorie niemand komt beweren dat een graduaat ‘gemakkelijker’ is! 

Onder jullie zit de laatste groep studenten wiens eerste stappen in de beroepspraktijk ik mocht volgen. Iets te veel vanop een schermpje, helaas, door corona, maar toch. 

Voor sommigen onder jullie was die praktijk best wel een berg waar je in dat eerste jaar over moest, je werd voor de leeuwen gegooid, terwijl je het gevoel had dat je nog maar zo weinig wist over die informatiesector. Maar jullie bloeiden helemaal open, wisten ineens waarom je voor deze opleiding gekozen had en waren vooral blij met de keuze. 

En aan het einde van de rit, afgelopen juni, was er dan de posterbeurs. Daar stonden jullie te blinken, om informatie te geven aan een paar mystery en iets minder mystery guests, over jullie afstudeerproject. Ik zag vooral een groep, een team studenten, dat we met plezier de wijde wereld insturen. Wat een mooie dag was dat! Ik ben op wolkjes naar huis gegaan, zo fier, net als de collega’s. 

Nu is het aan jullie, Alwin, Andreas, Emma, Eris, Freya, Hannah, Isabelle, Jense, Joke, Joris, Kim, Kimberly, Lien, Maartje, Reider, Rhys, Silke, Tara (schoon, toch, in alfabetische volgorde, daar wordt een ouderwetse bibliothecaris goed gezind van, zie). Vlieg uit, ga ervoor, geef alles, heb vertrouwen, blijf positief, trek nu de wijde informatiewereld in! 

We zien jullie uiteraard graag terug! Ergens in de sector, wie weet als praktijkbegeleider, op de posterbeurs, voor een vervolgopleiding aan de Arteveldehogeschool… 

En weet: je blijft voor altijd van ons. Op elke studiedag, elk congres, elke bijscholing in de sector is ons eerste werk kijken of er ‘van ons’ bij zijn, studenten of afgestudeerden van onze opleiding dus. Informatie aan zee (noteer alvast de data, in oktober 2023 is het weer zover!) is een regelrechte oud-studentendag. Er lopen ondertussen in Vlaanderen best al wel wat ‘van onzen’ rond en het doet altijd zeer veel plezier jullie terug te zien. 

Rest mij alleen nog om jullie, in naam ook van alle collega’s, proficiat te wensen met het behalen van jullie diploma.